Yarınlar için yaşamak
Dünkü hayatımızdı.
Günler, aylar, yıllar geçti
Yarınlara hazırlanmak uğruna
Yarını beklemek uğruna
Yaşamadık bu günümüzü.
Çıkmadık ağaçlara
Uçmadık kuşlarla,
Çizmedik çiçekleri, kelebekleri,
koşmadık mahallenin
daracık sokaklarında
Barışamadık çocukluğumuzla
Utandık çocukluğumuzdan
Günahlar ayıplar duvarları örüldü
Ruhumuzun yemyeşil vadilerine
Çağımızla,
Çağımızın bugünleri arasında
Uğraş harcadık boşu boşuna
Yakalayabilmek için güneşi !
Ellerimiz gökyüzünde
Yakalayamadık güneşi !
Oysa güneşler bizlerdik
Yaşamadık
O pespembe çocukluğumuzun
Mutluluk dolu notalarını !
Bitmek bilmez yarınlar
Sürekli yarınlar
Gidişi belirsiz yarınlar
Yarınlar gelmiyor bir türlü !
Bitmiyor istekler, beklentiler
Büyükler ah o büyükler
Dünkü yarınların kurbanları
Gencecik bizleri yarınlara kurban ettiler !
Ne suçumuz vardı ki ?
3 Ocak 1990
Cerrahpaşa
