Birbirimizi yalnızlığa ittik.
Kaprislerimiz,
Zaaflarımız
sıfatlarımız,
kılıflarımız,
koltuklarımız,
amaçlarımız,
heveslerimiz
kaygılarımız
sayesinde
birbirimizi yalnızlığa terkettik
Şimdi bocalıyorsak
bir ses
bir merhaba
bir heves için
ve
hançer yarası ayrılıklardaysa
sessizliğimizin, kırgınlığımızın kökü
hep birbirimize
yalnızlıklar hediye ettiğimizden
yalnızlığın mirasını tüketmek ise
sıcacık, içten,
samimi, gönülden
bir "merhaba” kadar yakınken!
8 Şubat 1998
Kuşbakışı Nöbette
